David Alden
De New Yorkse regisseur David Alden is een van de zwaargewichten van het Angelsaksische postmoderne muziektheater. Hij studeerde aan de University of Pennsylvania en startte zijn regiecarrière in de Opera Omaha. Hij werd in de jaren 1970 sterk beïnvloed door regisseurs als Strehler, Kupfer, Neuenfels en Berghaus in hun vernieuwende, politiek geladen lezing van het traditionele operarepertoire. Aldens vroegste realisaties zijn onder meer een beruchte Rigoletto in de Scottish Opera en Wozzeck in de Metropolitan Opera New York. Begin jaren 1980 werd hij aangetrokken door intendant Peter Jonas voor producties in de English National Opera. Hij regisseerde er een spraakmakende Mazeppa naast Simon Boccanegra, Un Ballo in Maschera, Tristan und Isolde en in 2006 Jenůfa (Olivier Award voor beste nieuwe operaproductie). Vanaf 1993 regisseerde Alden op regelmatige basis voor de Bayerische Staatsoper München waar Jonas intussen de leiding had. Belangwekkende producties aldaar waren onder meer L'incoronazione di Poppea, Tannhäuser, Der Ring des Nibelungen, La Calisto, La Forza del Destino en Lulu. Hij kreeg hiervoor in 2006 een carrièreprijs. Ook in zijn thuisland is David Alden een graag geziene gast met producties van De Zaak Makropoulos en Macbeth (Lyric Opera, Chicago), Fidelio (Metropolitan Opera), Katja Kabanová en Macbeth in de Houston Grand Opera en Turn of the Screw en Judith van Siegfried Matthus op het festival van Santa Fe. Voor zijn regie van Peter Grimes won David Alden de prestigieuze South Bank Show Award. Met deze productie was hij te gast in Opera Vlaanderen. Voor zijn drie nieuwe Verdi-producties in de Staatsoper Hamburg (La battaglia di Legnano, I due Foscari en I Lombardi) ontving David Alden de ‘Best Anniversary Verdi Production Award’ 2014 op de uitreiking van de International Opera Awards in Londen. Recente hoogtepunten in zijn carrière zijn Meyerbeers Les Huguenots in de Deutsche Oper in Berlijn; Semiramide in de Bayerische Staatsoper (coproductie met Covent Garden) en Catalani’s Loreley in het Stadttheater in Sankt-Gallen. Voorts waren er ook Alcina en Lucia di Lammermoor in het Teatro Real in Madrid, Rossini’s Maometto voor de Canadian Opera Company en nieuwe producties van Verdi’s Otello en Pikovaja Dama (Tsjaikovski) in English National Opera. Na Peter Grimes in Opera Vlaanderen oogstte David Alden veel succes in hetzelfde huis met een opzienbarende productie van Moesorgski’s Khovansjtsjina.