Philippe Grandrieux
Het werk van Philippe Grandrieux situeert zich in verschillende domeinen: fictie, documentaire, performance, installaties… Zijn oeuvre wordt gekenmerkt door een voortdurende spanning tussen plasticiteit en vertelling. Grandrieux’ speelfilms Sombre (Speciale Vermelding van de Jury op het Festival van Locarno, 1998), La Vie nouvelle (2002), Un lac (Speciale Vermelding van de Jury op het Festival van Venetië, 2008) en Malgré la nuit (2016) bieden intense zintuiglijke ervaringen. Vertrekkend van lineaire narratieve structuren, met inspiratie door het sprookje, de legende en de tragedie, ontplooien zijn films een wereld van energieën die sterk verankerd is in fysieke gewaarwordingen en affecten. Grandrieux’ laatste documentaire Il se peut que la beauté ait renforcé notre résolution / Masao Adachi (2011) werd onderscheiden met de New Vision Award op het CPH/DOX Festival in Kopenhagen, de Grand Prix Expérimental Art Vidéo op het Festival Côté Court – Pantin en de Grand Prix du Documentaire op het Festival van Tripoli in Libanon. In 2011 realiseerde Grandrieux een trilogie (White Epilepsy, Meurtrière, Unrest), die gewijd is aan het ‘naakte leven’, verwijzend naar een concept van de filosoof Giorgio Agamben. Tussen 2012 en 2016 werd dit werk (films en performances met dansers) op verschillende plaatsen gepresenteerd zoals in Beaubourg Metz, het Whitney Museum of American Art in New York, in Chicago, in het CCN in Le Havre en in ICI-CCN in Montpellier. In september- oktober 2019 vond in The Empty Gallery in Hong Kong de expositie The Bare Life (La Vie nue) plaats met de trilogie White Epilepsy, Meurtrière, Unrest (drie installaties op afzonderlijke schermen) en The Scream (installatie bestaande uit elf projecties). Recent voltooide Philippe Grandrieux het script voor Marcus, zijn volgende speelfilm, in samenwerking met auteur Jonathan Littell. Tot dusver werd er een dertigtal monografische programmeringen aan hem gewijd. Grandrieux’ werk is het onderwerp van kritische studie en publicaties waaronder Philippe Grandrieux, Sonic Cinema van Greg Hainge (Bloomsbury Publishing Plc, 2017) de meest recente is.