‘De inspiratie voor deze reeks kwam me via twee routes aangewaaid: het parlement en Romeinse standbeelden. Ik ben altijd gefascineerd geweest door de bijeenkomsten van parlementen die op tv worden uitgezonden. Niet zozeer om de topics die er behandeld worden, maar wel om naar de mensen daar te kunnen kijken. Sommige parlementariërs zijn theatraal door hun witte pruiken, andere zijn dat in hun stoffige maatpakken schreeuwend naar elkaar. Telkens wanneer de kamer in brand staat, wordt dat daarna in het journaal ontleed en kijken we er vervolgens opnieuw en opnieuw naar, als naar een tragikomedie. Soms springen de mannen over hun bureaus het podium op om hun collega’s fysiek te lijf te gaan.
