“Overweldigend. Dat is het enige woord dat past bij Der König Kandaules van Alexander von Zemlinsky. Geen wonder dat hij in de jaren dertig van vorige eeuw niet opgevoerd raakte. (...) de partituur is een emotionele tsunami: geen moment laat ze je los, ze sleurt je mee tot in je diepste angsten. Dmitri Jurowski heeft die muziek gelukkig niet proberen in te tomen (al vereist elke uitvoering uiteraard grote beheersing). En de drie hoofdrollen zijn uitstekend bezet met Dmiry Golóvnin als Kandaules, Gidon Saks als Gyges en Elisabet Strid als Nyssia.”

“Even overdonderend is wat we te zien krijgen: een decor van zes ruimtes over drie verdiepingen, een paleis in roestvrij staal als een overgedimensioneerde designkeuken. Daarin toont de Oekraïense regisseur Andrij Zholdak ons niet het verhaal (...) maar wat er achter het verhaal zit: gedachten, angsten, verlangens, agressie.”

“Wie niet terugschrikt voor een pakkende, aangrijpende avond, moet deze voorstelling gezien hebben.”

Lees meer

“Regisseur Andrij Zholdak trekt de kaart van het psychodrama. Dat lijkt op het eerste gezicht goed gevonden. Zijn stroom van beelden, minutieus uitgewerkt en getimed, toont een parallelle wereld: die van het onderbewuste. Hij rakelt verlangens, angsten en duistere wensdromen op.”

“Chapeau voor de zangers Dmitry Golovnin (Kandaules), Gidon Saks (Gyges) en vooral Elisabet Strid (Nyssia), die in deze puzzel de stukjes bij elkaar leggen.”

Lees meer

“Het is Andrij Zholdak, die een voorliefde heeft voor de droom en het surreële, die deze bijna vergeten parel regisseert. Voortdurend verschijnt in zijn werk een imaginaire wereld naast een werkelijke, wat hem in theorie tot een geknipt figuur maakt om met het gamma aan symbolen in Gides adaptatie aan de slag te gaan. Een vis, een ring, een sluier: wie ‘Le roi Candaule’ allegorisch leest, stoot op een landschap van metaforen.”

“De kleuren, de golven van wellust, de vlagen van diepe menselijkheid en de algehele intensiteit: hij [Jurowski] steekt het allemaal in zijn verschroeiende lezing, die zonder veel uitspattingen meesleept, verwondert en ontroert. Verder zijn de drie uitmuntende solisten (Dmitry Golovnin, Elisabet Strid en Gidon Saks) de openbaring van de avond. Hun respect voor Zholdaks veeleisende personenregie is moedig. Hun engagement, contact met het orkest en gevoelsmatige ontreddering zelfs ronduit formidabel.”

Lees meer

“Zemlinsky zorgt voor een stortvloed aan muziek die op je afkomt 2,5 uur lang (...) Je voelt de gevoelens van de mensen die uit zichzelf willen breken (...) Het is een ervaring die iedereen eens moet meemaken.”

“De regie doet eigenlijk net hetzelfde als de muziek: ze laat een enorme stortvloed aan beelden op ons afkomen. Maar die beelden laten helemaal niet het verhaal zien, en dat is de sterkte van dit concept. Ze laten zien wat er in de mensen omgaat voor, tijdens en na de gebeurtenissen, wat er in hun hoofd zit. Dat zijn massa's gelijktijdige, opeenvolgende beelden en je ziet de gedachten, de angsten, de verlangens, de agressies van de mensen: al die dingen worden op één of andere manier zichtbaar gemaakt.”

“Alles is perfect geregisseerd, de timing van het stuk is onwaarschijnlijk (...) De regie van de kinderen is onwaarschijnlijk goed gedaan.”

“Het was een beklijvende avond. Het is een bijzonder stuk en de freudiaanse gedachten achter de regie van Andrij Zholdak spelen daar natuurlijk op in.”

Beluister het item