Beethoven 9

‘Laat je omarmen, miljoenen! Deze kus aan de hele wereld!’, zo verzucht het koor in de wereldberoemde Ode an die Freude, naar Friedrich Schiller, waarmee Ludwig van Beethoven zijn monumentale Negende Symfonie bekroont. Ook al is het idee van een mensheid zonder haat, geweld en oorlog dé utopie bij uitstek, Beethovens idealistische symfonie blijft inspireren en tot de verbeelding spreken. De muziek legt daarbij een lange weg af die de moeizame zoektocht naar geluk en vrijheid evoceert.

Ruim 120 jaar na de première van Beethovens grensverleggende symfonie lag de wereld in puin. ‘Mijn mooie Dresden, Weimar, München, alles weg’, zo schreef een ontredderde Richard Strauss in 1945 over het zwaar gebombardeerde Duitsland. Prompt componeerde hij een aangrijpende elegie over een teloorgegane ‘wereld van gisteren’, over de barbarij die het gehaald had van het Duitse idealisme. Metamorphosen voor 23 strijkers is een pakkende meditatie over een wereld in overgang en verandering; een innig afscheid van de romantische muziektraditie.