Iphigénie en Tauride
Christoph Willibald Gluck
Oorlog en familieleed, eeuwenoud en brandend actueel
Ooit kreeg Agamemnon een hartverscheurende voorspelling: in ruil voor de langverwachte wind die de Griekse oorlogsvloot naar Troje zou voeren, moest de Myceense koning zijn dochter Iphigeneia offeren. Volgens operavernieuwer Christoph Willibald Gluck was het de godin Diana die Iphigeneia ternauwernood kon redden. In zijn stormachtige Iphigénie en Tauride verkommert de getormenteerde prinses vele jaren na die goddelijke interventie in een tempel in het verre Tauris. Als hogepriesteres is het nu haar gruwelijke plicht vreemdelingen ritueel te doden. Op een dag krijgt Iphigeneia de opdracht Pylades en Orestes te vermoorden, twee gevangenen uit haar vaderland. Door de jaren van afzondering en kwelling herkennen zij en haar teerbeminde broer Orestes elkaar niet meer… tot het bijna te laat is. Regisseur Rafael R. Villalobos toont dat de klassieke tragedie over de ontwrichtende gevolgen van oorlog niet alleen tijdloos maar ook brandend actueel is.
ca. 2 uur 30 min, inclusief pauze
Met Nederlandse en Engelse boventiteling. Het eerste bedrijf bevat een korte scène met seksueel geweld.
Met steun van de Tax Shelter-maatregel van de Belgische Federale Overheid.
Het Jong Ensemble wordt ondersteund door de Vrienden van OBV.
De makers
Ontdek meer
Foto's
Reacties
"**** Deze uitstekende productie biedt niet alleen een zinnenprikkelende ervaring, maar zet ook aan tot reflectie. Dat doet ze met beeldvoering, die in your face is maar net voldoende ruimte laat voor interpretatie. Het geeft de klassieke opera een hedendaagse urgentie die onder de huid kruipt en nazindert."
De Standaard
"Michèle Losier als Iphigenia is onvergetelijk. (...) De opera dendert zonder één flauw moment naar de grote finale. (...) Dirigent Benjamin Bay, regisseur, orkest en cast maken van Glucks 'Iphigénie en Tauride' een tijdloos en krachtig statement tegen oorlog en machtsmisbruik."
De Tijd
"**** Een werk vol majestueuze koren (...), zangers die zich vol overgave op hun rol storten, een sobere, doelgerichte regie en het explosief spelende orkest, aangespoord door de Nederlands-Australische dirigent Benjamin Bayl."
Volkskrant
Deel je ervaring