Faust

Faust is een ontgoochelde geleerde, vruchteloos op zoek naar de diepste waarheid. In ruil voor zijn ziel neemt Mephistopheles hem op sleeptouw. Finaal wacht de verlossing, maar de route daarheen is een existentiële rollercoaster van streven, vallen en steeds weer overeind krabbelen. Faust, dat zijn wij.

Schumann vat de essentie van het drama in zeven iconische scènes die genadeloos onder de huid kruipen. Wie deze partituur wil labelen, is eraan voor de moeite: net als Faust wacht de luisteraar een achtbaanrit door een ongezien veelkleurig landschap.

Opera kruist oratorium, een orkestlied waait langs polyfone kerkmuziek, in de verte klinkt een kinderkoor. En toch verliezen deel en geheel elkaar geen moment uit het oog.

Dirigent Philippe Herreweghe noemt Szenen aus Goethes Faust niets minder dan een meesterwerk. Volgens hem vraagt Schumanns theatrale pen om een visuele enscenering. Die laatste is in gedroomde handen bij Julian Rosefeldt, regisseur van films en installaties als Manifesto (2015) met Cate Blanchett. Samen met choreograaf Femke Gyselinck plaatst hij Schumanns Faust resoluut in het hier en nu. Uit het contrapunt tussen video, dans en spel komt de faustiaanse conditie in alle rijkdom tot leven: van tragische liefde tot meedogenloze vooruitgang en een ultieme transfiguratie met kosmische dimensies.